“Stadgenoot ≠ Sociaal”

In reactie op de brief “Tijdelijk is Tijdelijk” van Franck Storm, Directeur Stadgenoot, op 30-12-2010



Geachte heer Storm, werknemers van Stadgenoot, bewoners van de Platanen- en Olmenweg, lezers van Het Parool.

Wij zijn als bewoners op geen enkele manier betrokken bij de sloopplannen voor onze woningen. Niet in de vorm van tijdige informatievoorziening, niet in de vorm van communicatie, noch in de vorm van inspraak. Het verbaast mij dat een professionele organisatie die aan de lopende band te maken heeft met sociale groepen, zich niet een beetje heeft verdiept in de sociale psychologie. Had Stadgenoot dit gedaan, dan had het op zijn vingers kunnen natellen dat dit gebrek aan openheid voor onrust zou zorgen. Nadat bekend werd dat wij binnen 6 weken uit onze woningen moesten vertrekken werd de onrust steeds groter naarmate
- niemand bij de klantenservice van Stadgenoot ergens iets van wist of antwoord op wilde geven,
- niemand werd teruggebeld ook al was dit wel toegezegd,
- het contact e-mailadres dat in de begeleidende brief van Anti-kraak B.V. staat niet bleek te bestaan…

Ondertussen waant de heer Storm zich sociale weldoener: “Stadgenoot heeft vijf jaar lang zijn sociale gezicht laten zien door mensen die te weinig rechten hadden een woning aan te bieden.” Dit impliceert dat Stadgenoot hier zelf geen baat bij had. Wij hebben vijf jaar lang samen ruim vier ton (€400.000,-) per jaar betaald voor woningen waaraan geen onderhoud is gedaan. Als ik ernaast zit hoor ik graag van Stadgenoot wat de echte cijfers zijn. Dan kunt U beslissen of U vindt dat het mes aan twee kanten snijdt.

Daarbij is het de vraag of Stadgenoot ten tijde van de eerste contractomzetting naar anti-kraak niet al enigszins het idee had wat ze in februari van dit jaar met de woningen wilden gaan doen. Mijns inziens wisten ze dat wel.
Ik kreeg zelf in september 2010, slechts enkele weken anti-kraak huurder, een meneer van Stadgenoot op bezoek die even wat foto’s van mijn balkon wilde maken, “voor onderhoud”. Diezelfde meneer vertelde mij dat Stadgenoot nog lang niet ging slopen en dat er waarschijnlijk studentenwoningen van gemaakt zouden worden. Kennelijk was dit binnen Stadgenoot zo algemeen bekend dat zelfs iemand van de technische dienst van al op de hoogte van deze plannen terwijl wij als bewoners niets hoorden. Was het overbodige luxe geweest om de bewoners op de hoogte te stellen van deze plannen? Ik denk het niet.

Wederom in het sociale kader stelt Storm dat voor studentenwoningen is gekozen omdat deze er te weinig zijn. Hetzelfde geldt toch voor sociale huurwoningen? De wachtlijsten zijn niet voor niets zo absurd. Vindt U het een logische oplossing om de éne sociale groep in te ruilen voor de andere op grond van woningnood die in beide groepen hoog is? Studenten leveren wél aanzienlijk meer op dan wij. Dan vraag ik mij af of het hier gaat om sociale, of om zakelijke motivatie van Stadgenoot.

Als Stadgenoot echt sociaal is, krijgen de huidige bewoners gewoon een regulier contract. Franck Storm noemt dat voordringen, maar er is écht niemand met een fatsoenlijke wachtlijsttijd die hier vrijwillig een paar jaar gaat wonen.

Wij hebben geen probleem met het feit dat wij vroeg of laat ons huis moeten verlaten. Wij hebben een probleem met de manier wáárop. Wij mochten blijven tot de sloop, en worden nu als Riskpoppetjes van de kaart geveegd omdat Stadgenoot een ander kleurtje wil. Wij zijn mensen, en worden ook graag zo behandeld.

Bewoner Olmenweg