zondag 23 januari 2011
En nu? Purmerend? Terug naar moeder?
Het PAROOL – 21 jan 2011
Ze wisten dat het tijdelijk was, hun huis in de Parooldriehoek. Maar het einde komt abrupt en de gevolgen zijn soms groot. Het laatste woord is nog niet gezegd.
De bewoners van de Platanen- en de Olmenweg in Oost zitten al sinds half december op hete kolen. Het zal je maar gebeuren: begin je net een beetje in de kerstsfeer te komen, krijg je het bericht dat je binnen anderhalve maand huis en haard moet verlaten. De uiterste datum was in eerste instantie gesteld op 1 februari. Grote paniek natuurlijk, want de huurders waren in de veronderstelling dat ze veel langer konden blijven zitten. Nu moeten ze uiterlijk 1 april de sleutel inleveren. De meesten hebben nog geen zicht op een nieuw onderkomen.
Dat de woningen gesloopt zouden worden, wisten de bewoners vanaf het moment dat ze erin trokken. Het was duidelijk dat het om een tijdelijke huurovereenkomst ging. Stadgenoot, de beherende woningcorporatie, had de huurders alleen wel beloofd dat ze in hun huizen konden blijven tot ze gesloopt zouden worden. Dat zou volgens de oorspronkelijke plannen in 2012 gebeuren, maar de verwachting is nu dat de woningen op zijn vroegst pas in 2015 worden afgebroken. Stadgenoot wil ze de resterende jaren laten bewonen door studenten.
Alle huidige bewoners hebben een tijdelijke huurovereenkomst getekend bij Stadgenoot voordat ze hun appartementen betrokken. Aan een tijdelijk huurcontract zit een limiet: de Leegstandswet schrijft voor dat je een huis niet langer dan vijf jaar tijdelijk mag verhuren.
Toen de woningen in de Parooldriehoek vijf jaar waren verhuurd, moest er dus iets gebeuren. Stadgenoot bood de bewoners de optie hun contract te verlengen bij het commerciële bureau Anti-Kraak. Daar konden ze een zogenoemd bruikleencontract afsluiten. Zo’n bruikleenconract geeft alleen wel net even iets andere rechten dan een tijdelijk huurcontract: de huurbescherming is nihil.
De bewoners stonden niet echt te springen om voortaan als vogelvrije antikrakers door het leven te gaan. Bewoner Inge Wolsink: “Met een tijdelijk huurcontract heb je een opzegtermijn van drie maanden. Bij antikraak is dat twee weken. En ze kunnen zomaar onaangekondigd komen binnenvallen om de woning te controleren. Lekker, als je net onder de douche vandaan komt.”
Wolsink voelde weinig behoefte het bruikleencontract te ondertekenen. “Het stond me absoluut niet aan, maar die mensen bij Anti- Kraak zeiden: ik zou maar tekenen, want voor jou zo tien anderen. Uiteindelijk heb ik getekend, wat kon ik anders doen?”
De vete woedt in principe tussen Stadgenoot en de bewoners, maar stadsdeel Oost heeft er zijdelings ook mee te maken. Om de huizen aan studenten te mogen aanbieden, heeft Stadgenoot toestemming nodig van de Dienst Wonen, Zorg en Samenleven (WZS) van de gemeente. Die toestemming is deels afhankelijk van het advies dat het stadsdeel geeft.
Voordat de bewoners op de hoogte werden gebracht, heeft het stadsdeel de voorwaarde gesteld dat Stadgenoot op een ‘humane’ manier met de huurders zou omgaan. Dat ging behoorlijk mis. Na gesprekken tussen het stadsdeel en de woningcorporatie is vervolgens afgesproken dat Stadgenoot ‘maatwerk’ moest gaan leveren. Toen is ook de datum twee maanden opgeschort.
Inmiddels heeft het stadsdeelbestuur een brief met een positief advies de deur uit gedaan, na overleg met de raadscommissie wonen. Volgens SP-deelraadslid Tiers Bakker is het laatste woord hier nog niet over gezegd: “Dat advies staat pas vast na raadsbehandeling op 1 februari.” De SP wil dat er een negatief advies komt.
Toen bekend werd dat de bewoners hun huizen al ver voor de sloop moeten verlaten, hebben creatievelingen in het blok hun krachten gebundeld. Ze willen de bewoners een gezicht geven. “We zijn meer dan een adres en een huisnummer. Achter elke deur wonen mensen,” zegt Kim Seijmonsbergen, één van de initiatiefnemers. Twee fotografen hebben de bewoners geportretteerd. De foto’s worden samen met persoonlijke verhalen van de bewoners gebundeld tot een boek. Tijdelijk ingeruild voor tijdelijk, luidt de voorlopige werktitel.
Tijdens de kunstmanifestatie Transvormers, morgenavond in het oude Volkskrantgebouw, worden de portretten ook tentoongesteld. “We willen gehoord en gezien worden,” zegt een strijdbare Seijmonsbergen. “Stadgenoot houdt een harde lijn aan, maar we hopen dat we ze hiermee op andere gedachten kunnen brengen.”
Copyright: Teri van der Heijden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten